In de voorgaande drie blogs zijn we ingegaan op de vraag of een kind niet in een lastig parket wordt gebracht als we het kind een podium geven en zijn of haar mening zo belangrijk vinden. Of eigenlijk hebben we betoogd dat je een aantal maatregelen kunt nemen om dat juist te voorkomen.

In deze laatste blog van vier staan we nog even stil bij jouw rol als professional. En op welke wijze jij kunt bevorderen dat het kind zijn of haar mening kan geven zonder schuldgevoel of belemmering.

In de voorbereidende fase bespreek je de opzet van het gesprek niet alleen met het kind, maar ook met de ouders. Je legt uit wat je gaat doen en welke onderwerpen aan de orde zullen komen. Ook vraag je aan ouders om hun kind expliciet toestemming te geven om open te zijn en alles te vertellen wat het kwijt wil.

Onze ervaring heeft ons geleerd dat een directe terugkoppeling ná het gesprek aan de hand van de woorden van het kind ouders raakt. En aanleiding geeft tot verandering. Jij, als professional, hebt tijdens dat gesprek een aantal taken. Je zorgt ervoor dat de ouders echt blijven luisteren naar de visie van het kind. Natuurlijk kunnen ouders boos reageren op wat hun kind heeft verteld of teleurgesteld zijn. Dus als dat nodig is wijs je ouders erop dat zij de mogelijkheid hebben om hun eigen visie te geven in een oudergesprek. Op het moment dat een ouder niet open kan staan voor de visie van het kind is ook dat een bespreekpunt voor een oudergesprek.

Soms kan een van de ouders niet direct aanwezig zijn bij de terugkoppeling. Dan kun je ervoor kiezen dat die ouder ook de foto van de praatposter krijgt, maar altijd met een directe toelichting op het gesprek door jou. En natuurlijk heb je daarover vooroverleg gehad met het kind.

Ten slotte wordt van het kindgesprek zorgvuldig een verslag gemaakt, met vermelding van de datum waarop het gesprek is gevoerd. Ook vermeld je duidelijk dat het verslag (net als het gesprek) een weerslag is van wat het kind op dat moment voelt en vindt. Wanneer tijdens de terugkoppeling naar ouders bijzonderheden opvallen, is het belangrijk dat die bijzonderheden ook kort vermeld worden in het verslag. En vanzelfsprekend laat je het kind als eerste zijn verslag lezen. Dus voordat het naar ouders wordt gestuurd.

Mijn Leven is dus niet gewoon een leuk spelletje dat je met kinderen kunt doen. Het vraagt van jou als professional een continue alertheid en een actieve houding.

Afbeelding van Monsterkoi via Pixabay.